‘Yeni nesil’ İranlılar, çatışma sırasında rahatlık ve topluluk için masa oyunlarına yöneliyor

Kamiab Ghorbanpour’a göre, mevcut protestoların ve katı ahlak yasalarının ortasında, İran’da bir “yeni nesil”, masa oyunları ve masa oyunu kafeleri aracılığıyla bağlantı, kaçış, topluluk ve eğlence buluyor.

İranlı gazeteci ve yazar masa oyunlarının popüler hale geldiğini söylüyor çünkü oyunculara kamuoyu önünde konuşulamayacak fikirleri keşfetmelerine izin veriyorlar ve gençlere uğruna savaşacakları bir toplum vizyonu sunuyorlar.

Geçen ay, protestoların ardından ülke genelinde protestolar alevlendi. 22 yaşındaki Kürt kadın Mahsa Amini’nin ölümü. Saçını yeterince örtmediği için İslam Cumhuriyeti ahlak polisi tarafından gözaltına alındıktan sonra öldü.

Ghorbanpour, masa oyunu kafelerinin genç İranlıların ülkenin geri kalanında uygulanan cinsiyet ayrımcılığından kurtulmaları için nadir fırsatlar sunduğunu söylüyor.

Ghorbanpour, “Hükümetin henüz hedeflemediği çok güvenli bir alandır, ancak başka bir yerde bulmakta zorlanabileceğiniz bu tür bir topluluk sağlıyor” dedi.

İşte CBC Radio’nun sunucusu Brent Bambury ile yaptığı konuşmanın bir kısmı. 6. Gün.

Şu masa oyunu kafelerinden birine girdiğinizde, orada kim var?

Çoğunlukla çok genç insanlar 15 ile 25, 26 hatta 30 arasında değişiyor. Bazen orada yaşlıları da bulabilirsiniz ama genellikle çok genç insanlar.

Ve onlar birlikte kadın ve erkek. İran’da bu ne kadar sıradışı?

Özellikle kafeler, İran’da kız ve erkek çocukların ve diğer tüm cinsiyetlerin, havuzlar gibi diğer pek çok yer için geçerli olmayan, ayrımcılık sorunu hakkında endişelenmeden birbirleriyle takılabileceği nadir yerlerden bazıları. , spor salonları ve okullar.

Bu topluluklar münhasıran kentsel mi yoksa sadece Tahran’da mı, yoksa bu fenomen ülke genelinde mi oluyor?

Sadece Tahran’da değil. Sadece Tahran’da olduğu izlenimine kapılmıştım.

Ama birçok insanla, özellikle de bu kafelerin sahipleri ve masa oyunları etrafında içerik oluşturan kişilerle görüştükten sonra, bana ülkenin diğer yerlerinde çok, çok daha küçük şehirlerde her türden kafenin olduğunu söylediler. , kasabalar.

Sadece Tahran gibi metropol şehirlere özel değil.

Yani ulusal bir fenomenimiz var: gençler, karışık cinsiyetten insanlar, hayal gücü gerektiren, insanları bir araya getiren oyunlar oynuyorlar. Böyle bir alanın sosyal değişim için itici güç olma potansiyeli nedir?

Bu kafelerin ve bu masa oyunu topluluklarının sosyal değişim yaratma potansiyeli olduğuna inanıyorum. Çünkü sadece toplanmak ve rol oyunları yapmak, rol yapma oyunlarını oynamak, başlı başına bir değişim, ilerici değişim ve sosyal değişim için bir güdüdür.

Masa oyunları kültürünün kendisi ne olacak? Mevcut protestolarla bir şekilde bağlantılı olduğunu düşünüyor musunuz?

Söylemesi gerçekten zor. Ama bence bu protesto bir hareket -ve birçokları buna devrim diyor- ve İran’daki önceki ayaklanmalardan çok farklı.

Şimdi İran’daki en genç neslin önderlik ettiği bir devrim görüyoruz, birçok kişinin “yeni nesil” dediği nesil.

Bu nesil, önceki nesillerin erişemeyeceği oyunlar, masa oyunları ve tüm bu fenomenler tarafından yetiştirildi. Yani bir anlamda bağlanabilir.

Oyun kültürünün, masa oyunları kültürünün şimdi protesto eden gençleri etkilediğini düşünüyor musunuz?

Sanırım belirlemek zor ama size bir örnek verebilirim. İran’daki siyasi iklime göre tasarlanmış bu kafelerden birinde bir kampanyanın parçasıydım. Böylece karakterler, zalim bir krala karşı savaşmak için toplanıyorlardı. Ve kral temelde İran’ın dini liderinin bir yansımasıydı.

Karşılaştıkları sorunlar, İranlıların bugün karşı karşıya oldukları zorluklara dayanıyordu.

Ya İranlıların kendileriyle ilişki kurmalarının bir yolu olarak yorumlayabilirsiniz, size olanlardan kaçmak için; çünkü gerçek yüce lideri alaşağı edemezler, bu yüzden onu alaşağı eden insanlar gibi rol oynarlar. Aynı zamanda, bu hikayede rol oynadıkları için değişim ve asıl işi yapmak için motive olma potansiyeli de olabilir.

Hem onları çevreleyen sosyopolitik koşullardan hem de topluluklardan ve ayrıca onları çevreleyen sosyopolitik koşullar üzerinde bir masa üstü oyun deneyiminden etki olduğuna inanıyorum.

Bu parçalarla, bu renkli parçalarla oynayan insanları görüyorlar ve sahip olduğu potansiyeli gerçekten anlamıyorlar. Bunun kendileri için bir tehdit olabileceğini anlamıyorlar.– Kamiab Ghorbanpour, yazar ve gazeteci

Sizce neden masa oyunları ve oyun kafeleri tüm bu diğer sosyal etkinliklerle aynı türden bir baskı altında değil?

Aslında bunu masa oyunlarıyla ilgilenen bir dizi İranlıdan sordum ve bana bunun nedeninin henüz oyuna girmedikleri ve tahta oyunlarının ne olduğunu bilmediklerini söylediler çünkü İran’daki yönetici sınıf son derece yaşlı insanlar.

Bu parçalarla, bu renkli parçalarla oynayan insanları görüyorlar ve sahip olduğu potansiyeli gerçekten anlamıyorlar. Bunun kendileri için bir tehdit olabileceğini anlamıyorlar.

Oyun oynamak zararsız bir eğlence gibi görünüyor. Peki sizce bu masa oyunları alt kültürü, genç İranlılara belki de ülkelerinin değişebileceğine dair bir fikir vermede ne kadar önemli?

Kesinlikle. Bence de. Rol yapma ve oyunlar aracılığıyla değişim yaratabileceğiniz bu fikir, bunun bir parçası olmuştur. Bunun birçok insana şu anda olup bitenlerin, İslam Cumhuriyeti’nin ötesini düşünme fırsatı verdiğine inanıyorum.

Aslında, bir süre önce bazı İranlı gençlerin polise karşı savaştığı bir video vardı. Ve birçok insan bunun oyuncu nesli olduğunu söylüyordu. Düşmanı yenebileceğini biliyorlar. Yani geri savaşıyorlar. Oyunlarda ne yapıyorsan onu yapıyorlar.

---

Padraig Moran’dan dosyalarla. Yapımcı Mickie Edwards. Soru-Cevap, uzunluk ve netlik için düzenlendi.