Ukrayna’daki savaş Rusya için bir felaket oldu ve 2023’te rotanın değişeceğini gösteren hiçbir şey yok

Tatil mevsimi, savaş zamanında bile, iç arama zamanıdır.

Dünyada barış ve herkes için iyi niyetle ilgili olması gereken bir zamanda, birçok Rusya gözlemcisi önümüzdeki birkaç hafta içinde Moskova’da ne kadar vicdan muhasebesi yapılacağını merak ediyor – Rusya liderleri başlarına gelen felaketi düşünmeye ne kadar istekliler? neredeyse bir yıl önce Ukrayna ile büyük düşmanlıklar başlatarak kendilerini serbest bıraktılar.

Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin’in son açıklamaları, başlattığı savaşın uzun süreceğinin farkında olduğunu gösteriyor. Ancak eski bir diplomat ve Doğu Avrupa uzmanı olan ve şimdi Ottawa’daki Carleton Üniversitesi’nde yardımcı profesör olan Leigh Sarty, bugüne kadar söylediği hiçbir şeyin 2023’te tam anlamıyla bir sıfırlamanın yaklaşmakta olduğunu göstermediğini söyledi.

Putin ve danışmanlarının “her şeyi enine boyuna düşündüklerini ve ne kadar … kötü yaptıklarını ve başlangıçtaki özlemlerinin ne kadar gerisinde kaldıklarını anladıklarına” dair herhangi bir iddiaya şüpheyle yaklaşmanın akıllıca olduğunu söyledi.

Sarty, bedeli ne olursa olsun zorlukların üstesinden gelmenin Rus karakterinde olduğuna inandığını ve “zafer diyebilecekleri bir şeyi elde etmek için eğilip ne gerekiyorsa yapacaklarını” söyledi.

Kanada’nın Moskova’daki büyükelçiliğinde iki görev yapmış olan Sarty, bu tür bir kanlı zihniyetin 2022’deki savaşın bir özelliği olduğunu ve 2023’teki çatışmanın alamet-i farikası haline gelebileceğini söyledi.

Kiev, Kharkiv ve Herson’dan geri çekilmesiyle Rus ordusunun taktiksel farkındalık gösterdiğini söyledi.

O zamandan beri Ruslar, acımasız bir füze ve insansız hava aracı saldırısı kampanyasıyla Ukrayna şehirlerini ve altyapısını yukarıdan vururken hattı yerde tutma stratejisine geçti. Sarty, bu “vahşi” değişimin Moskova’nın uyum sağlayabildiğini gösterdiğini söyledi – ancak bu yine de eski bir oyun kitabından bir oyun, Rus şehirlerini düzleştirme, Çeçenya ve Suriye’deki sivil katliam taktiklerinin bir yankısı.

Bu sezon Moskova’da Putin’in işgalinin hikmetini düşünen birileri varsa, bu muhtemelen savaşın ülkenin ekonomisine ve siyasi ve sosyal dokusuna verdiği zarardan endişe duyan Rus hükümet yetkilileri, teknokratlar ve iş adamları olacaktır.

Sarty, Rusya liderleri arasında işlerin ne kadar kötü gittiğine dair farkındalık kıvılcımları gördüğünü ve bunlara siyasi mesajlar yoluyla hitap etmeye yönelik kozmetik girişimlerle birleştiğini söyledi.

Bağımsız Rus haber kuruluşu The Moscow Times, Aralık ortasında Kremlin’in bölge valilerine Putin’in katılabileceği “olumlu” haberler ve olaylardan oluşan bir gündem oluşturmaları talimatını verdiğini bildirdi.

Ve 17 Aralık’ta Rusya cumhurbaşkanı, Rus Silahlı Kuvvetleri Genelkurmay Başkanı Orgeneral Valery Gerasimov, Savunma Bakanı Orgeneral Sergei Shoigu ve Ukrayna’da faaliyet gösteren müşterek kuvvet grubu komutanı Orgeneral Sergei Surovikin ile fotoğraflandı.

Washington merkezli Institute for the Study of War’daki analistlere göre, çatışmadaki önemli olayların günlük bir özetini üreten Putin ve askeri liderlerinin bir arada, birlik içinde ve kararlı olduğunu gösterme girişimiydi.

Moskova’nın uzun bir savaş için genel stratejisi, Ukrayna’yı silah ve parayla destekleyen batı ülkeleri ile arasını açmak olacaktır.

Şimdiye kadar, NATO ülkeleri eşit derecede kararlı kaldılar ve aynı sayfada kaldılar. Ukrayna Devlet Başkanı Volodomyr Zelenskyy’nin ABD Kongresi’nde bir konuşma yapmak üzere geçtiğimiz günlerde Washington’a yaptığı ziyaret, birliğin ve sürekli desteğin önemli bir işaretiydi.

Connecticut’taki New Haven Üniversitesi’nde doğu Avrupa uzmanı olan Matthew Schmidt, gezinin ABD Başkanı Joe Biden’ın siyasi çıkarlarını artırdığını söyledi – çünkü bu, ABD’nin Ukrayna’nın düşmesine izin veremeyeceği anlamına geliyor.

Schmidt, “Amerika şu anda her şeyi yapıyor ve Ukrayna’nın kaybı şu anda ABD güvenliği için yıkıcı olur, çünkü ABD’nin bölgedeki önümüzdeki 30 yıllık politikası kritik bir şekilde Kiev ile olan ilişkimize bağlı olacak” dedi.

Müttefik başkentlerdeki liderlerin bu tatil sezonunda kendilerine soracakları büyük soru, Avrupa’nın uzun, soğuk kış boyunca ve 2023’e kadar yüksek enflasyon, enerji piyasasındaki çalkantı ve bozulan tedarik zincirleri karşısında kararlı kalıp kalmayacağıdır.

Ancak Rusya’nın gayri safi yurtiçi hasılası yüzde beş kadar küçülmek üzereyken, diğer yakıcı soru da önce kimin gözünü kırpacağı: Batı mı yoksa Rusya mı?

“Altı milyar dolarlık soru bu, değil mi?” Kanada’nın eski NATO büyükelçisi Kerry Buck söyledi. Rus halkının, İkinci Dünya Savaşı sırasında sıradan Rusların yaşadığı dehşetle pekiştirilen, muazzam miktarda acı ve zorluğa dayanan bir geçmişi vardır.

Ancak Ukrayna’daki “özel askeri operasyon” (Kremlin’in ısrarla adlandırdığı şekliyle) gerçekten bir ulusal hayatta kalma savaşı değil. Bu bir seçim savaşı.

“Sorun şu ki, bu yoğun bir savaş değil. Ruslar için akut bir tehdit değil,” dedi Buck, sınırlı zorunlu askerlik döneminde ülkeden kaçan yüzbinlerce askerlik çağındaki erkeğin görülmesiyle eve götürülen bir noktayı savunarak. ilan edildi.

Rusya’nın Ulusal Güvenlik Konseyi başkanı, eski cumhurbaşkanı Dmitri Medvedev, Aralık ortasında meşru askeri hedefler olarak tanımladığı – “resmi olarak bölgeye giren diğer ülkelerin silahlı kuvvetlerini de içeren” bir liste yayınlayarak NATO müttefiklerinin arasını açmaya çalıştı. Ukrayna’da savaş”.

Medvedev, retorik bir şekilde, Batı’nın Ukrayna’ya yaptığı askeri yardımın, donör ülkeleri ortak savaşçılara dönüştürüp NATO üyelerini meşru askeri hedefler haline getirip getirmediğini sordu.

Emekli ABD Ordusu Korgeneral Ben Hodges, Rusya’nın NATO’yu kasıtlı olarak savaşa sürükleme şansının oldukça zayıf olduğunu söyledi.

CBC News’e verdiği demeçte, “Rusya Ukrayna’yı yenemezse, istedikleri son şey İttifak ile tam bir çatışmaya girmektir” dedi.

Hodges, Ukrayna’nın kuzey komşusu Beyaz Rusya’yı içersin ya da içermesin bir kış saldırısı olacağına dair ısrarlı söylentilere rağmen, ordusunun harekatı yürüttüğü tutarsız yol nedeniyle Moskova’nın sahada net bir zafer kazandığını görmediğini söyledi.

Ayrıca Rusların bu deneyimden bir şey öğrendiğine dair işaretler de görmüyor.

Hodges, “24 Şubat’tan bu yana Rusların ortak operasyon düzenlediği tek bir gün bile olmadı” dedi. “Karadeniz filosu kendi işini yapıyor. [Russian] Hava Kuvvetleri, kara operasyonlarıyla bağlantılı olmayan işini yapıyor gibi görünüyor.

“Neyse ki, bunu düzeltmeye 10 ay öncesine göre daha yakın görünmüyorlar.”

Koordinasyonun ötesinde Hodges, Rusya’nın “gerekli lojistik nedeniyle gerçek savaş kabiliyetine sahip bir kış saldırısı için yeterince büyük bir gücü bir araya getirebileceğinden şüphe duyduğunu söyledi. Gelen bu yeni seferber edilmiş askerleri eğitecek insanlara sahip değiller.”

Hodges, Rusların aptal insanlar olmadığını söyledi, ancak Moskova’daki görünürdeki düşünce eksikliği onu biraz şaşırttı.

“Herhangi bir ciddi insan bunun bir felaket olduğunu görebilmelidir” dedi.