Müzik endüstrisi devi Mo Ostin 95 yaşında öldü

Warner Bros. Records’un genişleyen, milyar dolarlık bir imparatorluğa yükselişine başkanlık eden ve Jimi Hendrix’ten Green Day’e sanatçıların keşfedilmesine ve beslenmesine yardımcı olan, nadir bir dürüstlükle müzik sektörünün kendini geri çeken devi Mo Ostin öldü. 95 yaşındaydı.

Warner Records, Rock & Roll Onur Listesi üyesi Ostin’in Pazar günü “huzur içinde uykusunda” öldüğünü söyledi. Bir açıklamada, şirket onu “tüm zamanların en büyük rekor adamlarından biri” olarak nitelendirdi.

“Hem yetiştirdiği yetenekler hem de onun için çalışan insanlar için yorulmak bilmez bir yaratıcı özgürlük şampiyonu olarak kaldı. Mo sevdiği şeyi yaparak olağanüstü bir hayat yaşadı ve yaratılmasına yardım ettiği endüstri boyunca derinden özlenecek. En iyi benlikleri olmaları için ilham verdiği sayısız sanatçı ve meslektaş,” dedi.

Kısa, kel ve yumuşak bir tavırla, “Başkan Mo” hiçbir zaman Clive Davis veya Walter Yetnikoff gibi rakip mogullar kadar ünlü olmadı, ancak rock müziği resmen büyük bir iş haline geldiğinden, çok azı gücünü veya prestijini eşitledi. Ostin, Hendrix ve Neil Young, Fleetwood Mac ve Paul Simon ya da REM ve Green Day olsun, yetenekli ve orijinal sanatçılara katılma ve onların yetenekli ve orijinal kalmalarına izin verme gibi basit, yeterince kullanılmayan bir fikirle onlarca yıldır başarılı oldu.

“Mo Ostin türünün tek örneğiydi” Davis tweet attı. “Başkanlığını yaptığı şirket, sanatçıların çok özel yönetimi ve kadrosundaki olağanüstü derinlik ve yetenek yelpazesiyle gerçekten eşsizdi. Mo’nun sanatçıları, çağdaş müziği ve kültürü derinden ve tarihsel olarak derinden etkiledi.”

Ostin’in liderliğinde Warner, gitarist Londra kulüp sahnesinin dışında pek tanınmazken Hendrix’i, blues grubuyken Fleetwood Mac’i ve efsaneleri Bay Area ile sınırlıyken Grateful Dead’i imzaladı. John Lennon ve Yoko Ono, George Harrison, Nirvana, Madonna, Eric Clapton, James Taylor, Prince, REM ve Guns N’ Roses, saltanatı sırasında Warner’a katılan diğer sanatçılar arasındaydı.

Nadir bir röportajda Ostin, “Gözdağı vermek cevap değil,” dedi. Los Angeles Times 1994’te. “Nedenini bilmiyorum, ama kurumsal insanlar anlık tatmin açısından düşünmeye meyillidirler. Elbette, herhangi bir şeyden bir dolar daha çıkarabilirsin, ama bir plak şirketini karlı çalıştıran şey bu değil.”

Ayrıca yapımcı-Warner başkanı Lenny Waronker ve reklamcılık-pazarlama başkanı Stan Cronyn dahil olmak üzere seçkin ve güvenilir bir yönetici ekibi kurdu. Geffen etiketi Warner tarafından dağıtılan David Geffen, sonunda DreamWorks müzik bölümünü yönetmesi için Ostin’i işe alacaktı.

Ostin, 1963’te Warner’da başladı, 1970’de başkan oldu, kısa bir süre sonra başkan oldu ve bir zamanlar marjinal olan etiket sonunda Elektra, Atlantic, Sire, Geffen’s Asylum ve Madonna’s Maverick Records’u da kapsadığı için sonraki çeyrek yüzyılda nadiren bocaladı. Şirketler bir zamanlar küçümsedikleri müziği nihayet kucaklarken, Warner endüstri liderliği için CBS Records ve onun lideri Yetnikoff ile kıyasıya rekabet etti.

Ostin’in zirvesi, Warner’ın Simon’ı Columbia’dan alması ya da Columbia’nın Taylor’ı Warner’dan ayrılmaya ikna etmesi olsun, üst düzey teklif verme ve kaçak avlanma dönemiydi.

Ostin, albümleri satmasa bile Simon ve Van Morrison gibi sanatçılara bağlı kalarak, yargısı ve sabrı için övüldü. Young’s dahil bazı şarkılara bile ilham verdi. Sörfçü Joe ve Harrison’ın eğlenceli şarkısı anne, Ostin’in yayınlanmasına yardım ettiği altı CD’lik bir müzik derlemesinde yer aldı.

1994 yılında görevden alınması yeni haraçlara yol açtı. Red Hot Chili Peppers’ Flea, “Mo, Mo, neden gitmek zorundasın?/Sen ilk plak şirketi adamısın/Gözlerime baktı,” diye yazdı. Çok sayıda sanatçı ve yönetici, ayrıldıktan sonra Warner’dan ayrıldı.

Ostin sanatçılarla ara sıra çatışmalar yaşadı. Fleetwood Mac’ten Mick Fleetwood, grup mega satışını takip ettiğinde mutsuzluğunu hatırlayacaktı. Söylentiler deneysel çift kayıt ile albüm, Tusk. Prince’in en büyük hitlerinden bazıları, Mor yağmur ve 1999 albümler, Warner aracılığıyla çıktı. Ancak Prince, ana kasetlerinin kontrolü ve ne kadar müzik yayınlayabileceği konusunda şirketle savaştı. Bir süre adını değiştirdi ve Eskiden Prens Olarak Bilinen Sanatçı olarak anıldı. Yanağında “köle” yazısıyla halkın önüne çıktı.

Ostin 2016’da Billboard’a verdiği demeçte, “Beni rahatsız etti, ama nereden geldiğini anladım” dedi ve rahmetli müzisyene hayran kaldığını da sözlerine ekledi. “Adam o kadar inanılmaz yetenekliydi ki eziciydi.”

1927’de New York’ta Morris Meyer Ostrofsky olarak dünyaya gelen Ostin, Yahudi göçmenlerin yetenekli ve şanslı oğluydu. Aile, 13 yaşındayken Los Angeles’a taşındı ve Verve etiketi Duke Ellington, Count Basie ve Charlie Parker’ı içeren caz impresario Norman Granz’ın erkek kardeşinin komşusu oldu. UCLA’da bir lisans öğrencisiyken, Ostin Granz’ın konser programları satmasına yardım etti ve 1950’lerin ortalarında Verve’de (o zamanlar Clef olarak anılırdı) mali işleri yönetmek için UCLA hukuk fakültesini bıraktı.

Ostin, Verve’nin sempatik ortamına çok iyi uyuyor ve 50’lerin sonlarında bir süperstar tarafından fark edildi: Frank Sinatra. Sinatra bunun yerine kendi şirketi Reprise’i kurduğunda, onu yönetmesi için Ostin’i getirdi.

Plak işine girdikten kısa bir süre sonra adını kısaltan Ostin, LA Times’a verdiği demeçte, “Frank’in tüm fikri, sanatçı için hem sanatsal hem de ekonomik olarak herkesin sunabileceğinden daha çekici olacak bir ortam yaratmaktı.” “Başka hiçbir yerde böyle değildi. Finansçılarınız, avukatlarınız, pazarlamacılarınız vardı.”

Ancak Ostin, Sinatra’nın rock müziğe olan isteksizliği karşısında hüsrana uğradı ve Reprise’ı satın alan Warner’a geçti. Britanya’nın yeni sıcak gruplarından biri olan Kinks’e kaydoldu ve sonraki birkaç yıl içinde Hendrix, the Dead, Morrison ve diğerleri ile devam etti. Ağır metal grupları (Black Sabbath), hafif pop (The Association), country rock (Allman Brothers), komedyenler (Steve Martin) ve yenilik sanatçıları (Tiny Tim) üstlendi.

İyi adı ve eylemleri ona tekrar tekrar yardımcı oldu. Kiss’ten Gene Simmons, Los Angeles bölgesinden yaklaşan bir grup olduğunu öğrendiğinde, Ostin ve Van Halen’ın yakında bir plak anlaşması olduğunu haber verdi. 1990’da Ostin, Sony/Epic tarafından Chili Peppers için daha yüksek teklif aldı, ancak yine de ona iyi dilek dilemek için şarkıcı-yazar Anthony Kiedis’i aradı. Kiedis o kadar şaşırmıştı ki grup Sony’yi bırakıp Warner’a geçti.

Ostin, 1969’da eski park şirketi Warner’ı satın aldığında Kinney National Services’in başkanı olan şirket patronu Steve Ross ile yakın bir ilişkiye sahipti. Ancak Ross 1992’de kanserden öldü ve Ostin, şirketin ihtiyacı olduğuna inanan Warner Music Group Başkanı Bob Morgado ile çatıştı. masrafları kısmak için.

Bir kırılma noktası rapçi Ice-T’nin single’ıydı polis katili, Bu, yasa uygulayıcı kurumlar, aktör-muhafazakar aktivist Charlton Heston ve o zamanki Başkan George HW Bush da dahil olmak üzere eleştirmenlerin çekilmesi yönünde yaygın taleplere yol açtı. Ice-T, şarkıyı en son albümüne koymamayı kabul ettikten sonra 1993’te Warner’dan ayrıldı ve serpintilerin Ostin’in duruşunu zayıflattığına inanılıyordu.

1995’te Geffen, Ostin ve Waronker’i yeni kurulan DreamWorks şirketinin müzik bölümünün başına geçmeye ikna etti. George Michael, Nelly Furtado ve komedyen Chris Rock, DreamWorks’ün 2003 yılında Universal Music tarafından satın alınmasından önce imzalanan sanatçılar arasındaydı.

Son yıllarda, Ostin Warners’da danışmandı ve kısmen 2005’te ölen 55 yıllık eşi Evelyn’in adını taşıyan Evelyn ve Mo Ostin Müzik Merkezi’nin kurulmasına yardımcı olmak için UCLA’ya 10 milyon ABD doları bağışladı. Üç oğulları — Michael, Kenny ve Randy – hepsi Warner yöneticileriydi. Randy, 2013 yılında 60 yaşında kanserden öldü.

Mo Ostin, 2003 yılında Young ve Simon’ın sunuculuk yaptığı Rock & Roll Onur Listesi’ne seçildi. 2014 yılında, yaşam boyu başarı için bir Grammy “Icon” ödülü aldı ve “yaşam boyu çalışmalarının gelişmesine yardımcı olduğu sanatçılar ve dünyanın dört bir yanındaki hayranlar üzerinde derin bir etkisi olan çağdaş müzik çağının gerçek bir öncüsü” olarak onurlandırıldı. ilham veren yaratıcılıklarından.”