Mezar taşlarıyla çevrili 150 yıllık yaşamın ardından Londra’daki Hardy Tree düşüyor

Londra, Birleşik Krallık, tur rehberi Jack Chesher birçok insanı Hardy Tree’nin tarihi boyunca gezdirdi. Adını Viktorya dönemi yazarı Thomas Hardy’den alan yalnız dişbudak ağacı, mezar taşlarıyla çevrili St. Pancras Bahçeleri’ndeki King’s Cross istasyonundan sadece kısa bir yürüyüş mesafesindedir.

150 yılı aşkın bir süredir ölümün ortasında yaşamın sembolü olarak kutlanıyordu, ancak şimdi bu ünlü ağaç kendi sonunu buldu. Hardy Ağacı, yakın zamanda meydana gelen bir fırtına nedeniyle zayıfladıktan sonra bu hafta devrildi.

Chesher, “Acil tepkim gerçekten üzüntü oldu” dedi. Olduğu gibi konuk sunucu Helen Mann. “Bakmak güzel bir şey.”

Ölmekte olduğunu bildiği halde, mezar taşları arasında büyüyen ağacın köklerini güçlü bir imge olarak tanımladı.

Hardy Ağacına 2014 yılında bir mantar bulaştı ve o zamandan beri enfeksiyon ağacı içeriden çürütüyor. Ağacın ölümünü bekleyen yerel Camden Konseyi, son yıllarını yönetmek için adımlar attı.

Chesher, “Ağacın etrafında bir korkuluk var” dedi. “Eskiden ona yaklaşabiliyordun, ama [now] Kısa bir süreliğine ağacın etrafını korkulukla çevirdiler, böylece ağaç düşerse birinin üzerine düşmesin.”

Chesher, korkuluğu daha büyük ve “biraz daha güzel görünen” bir yapıyla değiştirme planları olduğunu, ancak bu yıl bir dizi fırtınanın ağacı zayıflattığını belirtti. Sonra, bunca yıldan sonra ağaç nihayet bu hafta başlarında düştü.

“Boks Günü’nde öğleden sonra 2:30 civarında, bazı yerel halk yere çarptığını duydu” dedi.

Tur rehberi Çarşamba günü St. Pancras Bahçelerini ziyaret etti ve ağacın yanındaki mezar taşlarından birinde bir gül gördü.

“Pek çok insan gidip saygılarını sunuyor” dedi. Ayrıca bir Thomas Hardy şiirinin doğaçlama bir okumasını duydu.

Hardy Ağacı’nın hikayesi

Şimdi, Hardy Ağacı’ndan geriye kalan tek şey St. Pancras Eski Kilisesi’nin arkasındaki avludaki gövdesi. Kilise avlusu bir zamanlar cenaze törenleri için kullanılıyordu ve şimdikinden çok daha büyüktü.

Bu, 1860’lara kadar, bir demiryolu hattı planlarının avluyu kestiği ve istasyonu inşa etmek için orada gömülü yaklaşık 10.000 ceset hakkında bir şeyler yapılması gerektiği zamana kadardı.

Thomas Hardy o zamanlar bir mimarın çırağıydı. Chesher, bu cesetleri mezardan çıkarmak ve mezar taşlarını taşımak gibi “korkunç” ve “korkunç” bir işi olduğunu söyledi.

“Bu mezar taşları sergisini bir araya getirecek kişinin bir sanatçı, bir yazar ya da canlı bir hayal gücüne sahip biri olacağını düşünürdünüz” dedi. “Bence … [it] Aslında onu oldukça fazla etkilediği söyleniyor.”

Chesher, dişbudak ağacının etrafında toplanmış mükemmel bir şekilde yığılmış mezar taşları yığınının ona yaşam ve ölüm, canlandırıcı ve ürkütücü, yıkıcı ve güzel gibi zıtlıkları hatırlattığını söylüyor. Ve Chesher, bu temaları Thomas Hardy’nin yazılarında görebileceğinizi söylüyor.

“Demiryolları nedeniyle, o sırada Londra’da meydana gelen büyük tasfiye planları nedeniyle bazen yıkım çağı olarak adlandırılan o Viktorya döneminde yaşamak, ilerleme adına çok şeyin yıkılması gerekiyordu” dedi. Chesher.

“Hardy ağacı, büyük ölçüde o dönemin bir ürünü.”

Yaşam döngüsü

Camden meclis üyesi Adam Harrison bir açıklama yapmak dün düşen ağaçla ilgili planlar hakkında.

Meclis üyesi, “Çok sevilen Hardy Ağacı’nın yıkıldığını gördüğümüze çok üzüldük ve yerel topluluk üyeleriyle ağacı ve hikayesini anmanın yolları hakkında tartışmaya başladık.” dedi.

Konsey, bank gibi bir hatıra nesnesi oluşturmak için odunları toplamayı veya yeni bir ağaç dikmeyi düşünüyor. Chesher ise doğanın kendi haline bırakılması fikrini gündeme getirdi.

Tur rehberi, “Aslında rektörle konuştum ve onun olduğu gibi kalmasını çok isterdi… çürürken… Bu da onun hikayesinin bir parçası olurdu,” dedi tur rehberi.