Küresel gıda güvenliğine yönelik uzun vadeli tehditler Ukrayna’nın çok ötesine geçiyor

Orta Çağ’da insanlar, savaş ve vebanın genellikle başka bir atlıyla birlikte sürdüğünü acı deneyimlerinden biliyorlardı: kıtlık.

BM Genel Sekreteri Antonio Guterres, “Daha önce benzeri görülmemiş bir küresel açlık kriziyle karşı karşıyayız” dedi. uyardı geçen ay. “Geçtiğimiz iki yılda, dünya genelinde gıda konusunda ciddi şekilde güvensiz insanların sayısı iki kattan fazla artarak 276 milyona ulaştı. 2022’de birden fazla kıtlık ilan edilmesi konusunda gerçek bir risk var. Ve 2023 daha da kötü olabilir.”

Rusya ile Ukrayna arasında Karadeniz limanlarının önündeki engeli kaldırma anlaşması, hafta kapanırken bir umut ışığı getirdi.

Başbakan Justin Trudeau Cuma günü yaptığı açıklamada, “Kanada’nın Rusya’nın güvenilirliğine olan güveni hemen hemen sıfır” dedi. “Zayıf inançtan başka bir şey göstermediler.”

Ancak, “iyimseriz” diye ekledi.

Bazı yerlerde rahatlama hemen gelmez.

Gıda fiyatları dünya çapında arttı – ancak Mayıs ayında Sri Lanka’da gıda fiyatları zaten ortalama yüzde 57 daha fazla sadece bir yıl öncesine göre, hanelerin yüzde 30’unu açlığa itti ve hükümeti çökerten bir halk ayaklanmasına yol açtı. O zamandan beri, işler sadece daha umutsuz hale geldi.

Sri Lanka’daki gübre ithalatı yasağı gibi yerel faktörler, Ukrayna’daki savaş gibi küresel faktörleri ağırlaştırdı.

Ancak dünya genelinde, bu geçici kesintiler, dünyanın uzun vadede kendini besleme yeteneğini tehdit eden uğursuz eğilimler zemininde oynuyor. Ve Kanada bu eğilimlere karşı bağışık değildir.

Altında iyi arazi

Kanada tarım sayımı bu yıl, 2021’de Ontario’daki tarım arazilerinin günde 319 dönümlük bir oranda – yaklaşık 240 NFL futbol sahası – gelişmeden kaybolduğunu ortaya koydu. Bu kayıp oranı, 2016’daki son nüfus sayımının üç katından fazla.

İnsan yerleşimleri, yiyeceklerin yetiştirilebileceği yerlerde ortaya çıkma eğilimindedir. Genişledikçe, o iyi tarım arazisine yayılırlar.

Mark Reusser, Ont Waterloo County’de hindi yetiştiriyor ve mahsul yetiştiriyor. ve Ontario Tarım Federasyonu’nun başkan yardımcısıdır.

CBC News’e verdiği demeçte, “Ontario’nun toprak kütlesinin yaklaşık yüzde 5’i tarım için uygun” dedi. “Geri kalan Kanada kalkanı, sulak alanlar ve kuzey ormanları ve mahsul yetiştirmek için gerçekten toprak veya iklim yok. Dolayısıyla, insanların iyi tarım arazilerinin ve iyi arazilerin olduğu aynı yerde yaşamak istedikleri yerde bu tür bir çıkar çatışmamız var. ekin yetiştirmek için iklim.

“Tarım arazisinin kendisi yenilenemez bir doğal kaynaktır. Onu asfaltladığınızda sonsuza dek yok olur. Öte yandan, ona bakarsanız, sonsuza dek yiyecek yetiştirebileceği için potansiyel olarak kalıcı bir kaynaktır. Bir yerde yaşıyoruz. burada güneybatı Ontario’da … mısır, fasulye ve kabak gibi mahsullerin bin yıldan fazla bir süredir yetiştirildiği yer.”

Tarım alanları dünya çapında küçülüyor

Tarım arazileri kaybı dünyanın dört bir yanındaki ülkelerde yaşanıyor.

Kanada’nın toplam tarım alanı küçüldü yüzde üçün biraz üzerinde 2016 ve 2021 arasında. Sorun en çok Ontario’da.

Çiftlik sayısı da düşüyor ve çiftçilerin medyan yaşı yükselmeye devam ediyor (şimdi 58 yaşında). Bu rahatsız edici fenomen, bir tür çiftçi çöpçatanlık hizmeti yaşlı çiftçileri, topraklarını üretimde tutmak isteyen genç insanlarla birleştirmeyi amaçlıyor.

Reusser, Kanadalıların tarım arazilerinin ve çiftçilerin değerini düşündüklerinde gıda güvenliği açısından düşünmeye başlamaları gerektiğini söyledi.

“İki yıl iki ay önce, market raflarımız boşalmaya çok yaklaştı ve bazıları aslında bunun başında oldu” dedi. “Başta güneyimizdeki ülke olmak üzere diğer ülkelerden çok fazla gıda ithal ediyoruz. Ve o sınır kapanıp gıda geçmediğinde başımız belaya giriyor çünkü gıda üretimi konusunda kendi kendimize yeterli değiliz. .

“İnsanlara, özellikle de şehirden gelenlere, yiyeceğinizi nereden almak istersiniz? Yabancı bir ülkeye bağımlı olmak ister misiniz? Bir okyanusu aşan yiyeceklere bağımlı olmak ister misiniz? dünyanın öbür ucundan mı geldi?”

İklim değişikliği verimi etkiliyor

Isınan bir iklimin mahsuller üzerindeki etkileri eşit değildir. Bir ekin aralığının kuzey kenarlarında, aslında verimi artırabilir.

Grubun bir üyesi olan Clarence Swanton, “İklim değişikliğinin nasıl etkileneceğinden emin değiliz. Pek çok farklı model var, ancak gıdanın üretildiği yer muhtemelen değişecek gibi görünüyor” dedi. Kanada’da Bitki Sağlığı Riskleri Uzman Paneli Kanada Akademiler Konseyi tarafından toplanmıştır. “Ne dereceye kadar, henüz belli değil.”

Dünyanın bazı bölgeleri, Kanada gibi daha soğuk ve ılıman ülkelerle karşı karşıya olanlardan çok daha kötü beklentilerle karşı karşıya. Örneğin Hindistan, muhtemelen önemli düşüşler içinde yemek üretimi.

Ancak Kanada bile olumlu sonuçlardan daha olumsuz sonuçlar bekleyebilir. Swanton, “Daha aşırı hava olayları yaşamamız bekleniyor – daha sıcak, daha soğuk, daha kuru” dedi. Daha sık ve daha yoğun fırtınalar daha fazla mahsul hasarı anlamına gelir.

Swanton, “İklim değişikliğini termodinamik bir denklem olarak düşünmeyi seviyorum.” Dedi. “Artık çevrede fazla enerjiniz var. Peki bu enerji nasıl dağılacak?”

Swanton, örtü bitkilerini her zaman muhafaza etmek ve ağaçları rüzgar siperi olarak korumak gibi uygulamaların ekinleri ve toprağı hasar ve erozyondan koruyabileceğini söyledi. Ancak bu önlemler bazen, üretim alanını geçici veya kalıcı olarak alan takasları içerir.

kuzey bahçeleri

Swanton, “İnsanlar hatalı bir şekilde ‘Havalar ısındıkça üretimi daha kuzeye taşıyabiliriz’ diye düşünüyorlar” dedi. “Pekala, daha kuzeyde kayalar demektir. Kambriyen Kalkanı demektir. Peki üretilecek üst toprağı nereden buluyorsunuz? O kadar müsait arazimiz var mı?”

İklim araştırmacısı Ricky Robertson, “Kuzeye gidildikçe arazi de küçülüyor” dedi. Uluslararası Gıda Politikası Araştırma Enstitüsü.

Illinois, Urbana’da yaşayan bir orta batılı olan Robertson, iklim modellemesinin, bugün zeminin “bir buçuk inçlik büyük bir granit yığını” olduğu Kanada Kalkanı’nda “dev yükseltilmiş yatakların” geleceğini hayal etmesine yol açtığını söyledi. üzerine çam iğneleri.”

“Illinois’liyim ve gelecekte Teksas’a dönüşeceğimizi düşünüyoruz. Tüm bu harika toprağa sahibiz ve bu yüzden gelecekte bir noktada bunun faydalı olabileceği düşüncesi aklımdan geçti. Bu lezzetli toprağı Illinois’den alın, tren vagonlarına kazıyın ve kuzey Ontario veya Quebec’te yere yaymak için kuzeye taşıyın.

“Buna değecek mi? Uzak gelecekte, işler kötüye giderse, olabilir.”

Robertson, Kuzey Amerika’daki sorunun ölçeğinin 30 ila 40 yıllık bir zaman çizelgesinde “dünyanın sonu olmadığını” söyledi – ancak “ana temel mahsuller için daha düşük üretkenlik göreceksiniz.”

Ortalama sıcaklıkların sanayi öncesi normların iki derece üzerine çıktığı bir senaryoyu açıklarken, “Muhtemelen ABD mısır kuşağında yaklaşık yüzde 5 oranında düşen verimlere bakıyor olacaksınız,” dedi. şu anda 1.1 derece üstünde).

“Genel bir verim düşüşü olacak, kışlık buğday, kışlık arpa ve belki kanola dışında hemen hemen her şey daha kötü durumda.”

Süper yabani otlar ve süper böcekler

İklim değişikliğinin yanı sıra, Swanton, “Benim için çok açık bir şekilde göze çarpan ikinci tehdit, zararlıların, bitkilerin sağlığını korumak için kullandığımız kimyasallara karşı direnç geliştirme hızıdır.

“Birçok herbisitimize toleranslı yabani otların yanı sıra mantar ilaçlarımıza ve böcek ilaçlarımıza toleranslı böcekler ve hastalıklarda hızlı bir artış yaşadık.”

İstilacı türlerin dünya çapında hızlanan hareketi bu sorunu daha da artırdığını söyledi.

Glifosata dayanıklı yabani otlar, örneğin su keneviri ve pire son on yılda Kanada’da önemli ölçüde genişledi. 2000’lerin başında Ontario’ya ve 2017’de Quebec’e ulaşan Waterhemp, birkaç farklı herbisit ailesine direnç geliştirdi ve yeni yerlerde ortaya çıkma konusunda dikkate değer bir yetenek gösterdi. 700 kilometre yayılıyor altı büyüme mevsiminde.

Ve bazı türler yayılırken diğerleri azalır. En endişe verici olanı, tozlayıcılardaki azalmadır. ekinler için tehdit havuçtan yoncaya kadar.

Toprak bozulması

Beş yıl önce, Birleşik Krallık Çevre Bakanı Michael Gove, Britanya kırsalının bazı bölümlerinin “toprak verimliliğinin temelden yok edilmesinden” otuz ya da kırk yıl uzakta olduğu konusunda uyardı.

“Ülkeler darbelere, savaşlara ve çatışmalara, hatta AB’den ayrılmaya dayanabilir, ancak hiçbir ülke toprağının ve verimliliğinin kaybına dayanamaz” dedi.

“Toprağı çalkalayan ve onu etkileyen ağır makineleriniz varsa, verimi artıran ancak uzun vadede o toprağın gelecekteki verimliliğini azaltan kimyasallara batırırsanız, verimi yıldan yıla artırabilirsiniz, ancak sonuçta gerçekten zemini kesmiş olursunuz. kendi ayaklarının altından uzak tut. Çiftçiler bunu bilir.”

Kanada’nın toprağı Britanya’nınkinden daha iyi durumda olsa da Reusser, buradaki çiftçilerin de sonsuza kadar dünyadan mümkün olan en büyük getiriyi elde etmeye devam edemeyeceklerini fark ettiklerini söyledi.

“Biz çiftçiler, uzun vadede sadece kendimiz değil, çocuklarımız, torunlarımız vb. ürün yetiştireceksek, toprağa sahip olduğumuzdan daha iyi bakmamız gerektiği sonucuna vardık. geçmişte” dedi.

“Sanırım son on yılda bunu yapabileceğimizi gösterdik. Birincil toprak işleme kullanmadan yeni ürünler yetiştirmek gibi uygulamaları benimsedik, böylece toprağı neredeyse kullandığımız kadar rahatsız etmiyoruz. Sonuç olarak, yağmur yağdığında çok fazla akmıyor ve bu verimliliği koruyoruz.Toprağımıza nasıl bakacağımızı ve gıda üretme kapasitesini koruduğundan emin olmayı yavaş ama istikrarlı bir şekilde öğreniyoruz. “

Reusser, karışıma saman ekleyen daha uzun ürün rotasyonlarının ve aynı toprağı iki kez sürmekten kaçınan “otomatik yönlendirmeli” traktörlerin Kanadalı çiftçilerin toprak verimliliğini korumaya çalıştıkları iki yol olduğunu söyledi.

Yeşil devrim

Reusser, “Tarıma başladığımda,” dedi, “ortalama mısır verimi dönüm başına yaklaşık 100 kileydi. Bugün, bunun iki katı. Bu, üretkenlikte şaşırtıcı bir artış ve bu, tarımda bir nevi genel geçer.”

Çiftçiler ve bilim adamları geçmişte gıda arzını uyarlamak ve genişletmek için dikkate değer bir yetenek gösterdiler. Savaş sonrası “Yeşil Devrim”, yenilikleri olmasaydı aç kalacak milyarlarca insanın hayatta kalmasını sağladı.

Robertson, “1960’larda ve 70’lerde,” dedi, “birçok insanın açlıktan öleceğinden hepimiz çok endişeliydik, bu yüzden daha fazla yiyecek yetiştirebileceğimizden emin olmak için çok çalıştık ve çok ilerleme kaydettik. dünyadaki açlığı azaltmak. Ama bunun üzerine iklim değişikliğini de eklerseniz, gerçekten kaydedilen birçok ilerlemeyi geri almış olursunuz.”

Bugün, karadan gelen yiyeceklerin çoğu için denizden gelen yiyecekler destekleniyor. Ancak iklim değişikliği, aşırı avlanma, plastik kirliliği ve asitlenme, okyanuslar daha az verimli hale geldiğinden, gelecekte arazinin daha da ağır bir yük taşıması gerektiği anlamına gelecek.

Reusser, devrimin devam etmesini umduğunu söyledi. “Hala potansiyel olduğunu düşünüyorum. Zaman geçtikçe, gelecekte daha fazla gıdayı daha verimli ve daha ucuza üretmek için neler yapabileceğimizi gerçekten bilmeden bu sınırı biraz daha ileriye taşıyoruz.”

Swanton, “Bence hala bazı kazanımlar elde etmeye devam edeceğiz” dedi. Örneğin bugünün mısırı, 1960’ların mısırından çok daha fazla strese toleranslıdır ve bilim, kuraklık ve daha düşük nitrojen seviyeleri gibi tehditlere karşı toleransı zorlamaya devam etmektedir.

Ancak bilimsel ilerlemeler, artan tehditlerin önünde kalabilir mi?

Swanton, “Bu noktada bunu merak ediyorsunuz,” dedi.