Kongredeki kaos artık Cumhuriyetçilerin sorunu. Yakında, herkesin olabilir

Yeni ABD Kongresi başlangıç ​​çizgisinde kaldı. Bu bir kehanet olabilir.

Temsilciler Meclisi’ndeki Cumhuriyetçiler sadece ikinci kez ABD İç Savaşı’ndan bu yanabir Konuşmacı seçmek için mücadele ediyor.

Bu işin kolay kısmı olmalı. Cumhuriyetçiler, Perşembe öğleden sonra ikinci bir başarısız günün ardından bir kongre liderini belirlemeye çalışacaklar.

Şu anda Meclis Başkanı için bir dizi oy kaybetmiş olan Cumhuriyetçi Kevin McCarthy’nin çektiği iki günlük işkence, sonuçları ABD’nin ötesine geçen ve dünya ekonomisini etkileyen zor bir iki yılın önizlemesi olabilir.

Bir Konuşmacı seçmek için mücadele eden bu ekipten yakında ABD hükümetini finanse etmek ve ABD borç ödemelerini onaylamak gibi çok daha zor görevleri yerine getirmeleri istenecek.

Bir yetkili olan Geoffrey Kabaservice, “Bu gerçekten endişe verici bir alamet” dedi. yazarmuhafazakarlık tarihçisi ve kendisi de merkez sağ Cumhuriyetçi.

“Temel olarak mesele, şu anda oluşturulmuş olan Cumhuriyetçi Parti’nin gerçekten yönetilebilir olmadığı gerçeğine geliyor” dedi.

“Şu anda bu Cumhuriyetçi kaos vizyonundan biraz memnun olan birçok Demokrat bile bunun daha sonra gerçek sorunlara neden olacağını anladığını düşünüyorum.”

Meclis’teki felç, jeopolitik risk değerlendirme Eurasia Group tarafından 2023 için bir uyarıyı gösteriyor: Amerikan siyasi işlevsizliğinin diğer ülkelere zarar verebileceği ve özellikle Kanada’dan bahsedildiği uyarısı.

Ayrılığın tarihsel emsalleri var.

Mevcut kan davasının tarihi yankıları

İç Savaş’tan önce birkaç kez, ardından yine 1923’te, herhangi bir adayın ABD Meclisi’ne liderlik etmesi için gerekli çoğunluğu toplamak zorlu bir dizi oy aldı.

Bu anlar, siyasi krizlerin tanımladığı geçiş noktalarıydı. Kabaservice, bu anların ortak bir faktörüne dikkat çekiyor: göçmenlik karşıtlığının yükselişi siyasetTakip etmek dalgalanmalar göç ve demografik değişimde.

İlgili başka paralellikler de var.

1923’te, çağdaş bir kaynağa göre, açmaz farklı örtüşen faktörler tarafından yönlendirildi. bildiri: kişisel güç mücadeleleri ve politika farklılıkları.

Bugün olduğu gibi, Cumhuriyetçiler zorlu bir ara sınavdan yeni çıkmışlardı. Backbenchers, politikada bir rota düzeltmesi konusunda ısrar etti, ancak bu durumda isyancılar merkezciydi. Açgözlü pozisyonlar için taleplerle birlikte kişisel hırs da oyundaydı.

Hayal kırıklığı yaratan bir ara sınavdan sonra bir kez daha isyan mevsimi.

Cumhuriyetçi Parti zar zor çoğunluğa sahip ve küçük bir isyancı grubu, meclisi oyalamak için yeni buldukları gücü kullandı.

MAGA ve MAGA

McCarthy’yi devirmek isteyenler, Donald Trump’ın 2020 seçimlerini bozma girişimini destekleyen ve Demokratlarla uzlaşmayı reddeden üye havuzundan orantısız bir şekilde çekilen uzlaşmaz sağcılar olma eğilimindedir.

Ama bundan daha fazlası.

Bu, MAGA içi bir kan davasıdır: Marjorie Taylor Greene gibi sadık Trump yanlısı Cumhuriyetçiler ve hatta McCarthy’yi destekleyen Trump’ın kendisi var, buna karşı Matt Gaetz ve Lauren Boebert gibi Trump yanlısı tipler de dahil olmak üzere bir dizi isyancı var.

Burada bir dizi neden bir araya geldi.

Politika anlaşmazlıkları, tıpkı 1923’te olduğu gibi, bileşenlerden biridir. İktidar da öyle: İsyancılar istiyor komite atamaları ve liderleri terk etmenin daha kolay bir yolu ve ayrıca parti yöneticileri istiyorlar finansmanı durdurmak onlara karşı birincil meydan okumalar.

Lauren Bell, bir akademisyen Virginia’daki Randolph-Macon College’daki ABD Kongresi başkanı, düzen karşıtı bir marka oluşturmaya değer veren politikacılarda da performatif bir unsur olduğunu söyledi.

Ancak, gerçek politika farklılıkları olduğunu söyledi – maksimum vade uzunluklarını yürürlüğe koyma, sınır korumalarını sertleştirme, bütçeleri kısma ve gücü backbencher’lara kaydırma arzusu gibi.

Doğru koşullar sağlandığında Bell, bu tür bir isyanın Demokrat tarafta da olabileceğini söyledi, ancak Cumhuriyetçi arka sıraların liderleriyle daha sık rekabet ettiğini söyledi.

Örneğin, ilerici Alexandria Ocasio-Cortez ve Ilhan Omar’ın şu konularda partilerine karşı oy kullandığını kaydetti: zamanın yüzde dördümuhafazakarlar Boebert ve Gaetz bunu zamanın yaklaşık yüzde 25’inde yapıyor.

Sonra en temel insan unsuru var: Kişisel rekabet.

Matthew Continetti, okumuş bir muhafazakar ve hakkında yazılmış Cumhuriyetçi Parti’nin tarihi, beklenenden daha zayıf ara dönem performansının McCarthy’yi savunmasız bırakan dar bir çoğunluk ile mükemmel bir fırtına yarattığını söyledi.

Gereken 218 oyu almak için birdenbire oybirliğine yakın bir parti desteğine ihtiyacı var ve buna sıkı Cumhuriyet bölgelerinin temsilcilerinden ihtiyacı var.

Bu insanlar, California’dan dokuz dönemlik bir parti kurma oyuncusu olan mevcut liderlerinin büyük hayranları olmak zorunda değiller.

American Enterprise Institute’ta kıdemli bir araştırmacı olan ve şu anda McCarthy için açık bir yol göremediğini söyleyen Continetti, “İsyancıların ana şikayeti kişisel. McCarthy’ye güvenmiyorlar” dedi.

“Onu Trump öncesi bir kongre liderliğine bağlı olarak görüyorlar.”

McCarthy, rakiplerine istediklerinin bir kısmını vermeyi çoktan denedi: Taylor Greene gibi üyelerle barıştı; söz verdi tüzük bu daha kolay hale getirir bir Konuşmacıyı devirmek; milletvekillerine yasa tasarılarını okumaları için daha fazla zaman tanıyacağını söylüyor; federal hükümetin salgın kısıtlamalarını araştırma ve COVID-19’un kökenlerini araştırma sözü verdi; ve çarşamba gecesi, o bildirildiğine göre kabul edildi kuruluşun ön seçimlere katılımını sınırlamak.

İsyancılar daha fazlası için günlerini harcadılar.

İsyancılar ne istiyor

Boebert, bu hafta bir grubun McCarthy’ye Kongre üyeleri için görev süresi sınırlaması için mücadele etmesi için baskı yaptığını söyledi; bütçe harcama kısıtlamaları; ve bir dizi sınır önlemi Dahil etmek Meksika ile bir duvar.

Boebert Salı günü “Bizi hevesle görevden aldı” dedi.

Gaetz, Cumhuriyetçi lideri sözde siyasi bataklığın en büyük timsahı olarak alaya aldı ve haftalarca süren politika tartışmaları sırasında onu güvenilmez ve kaçamak olarak nitelendirdi.

Salı günü düzenlediği basın toplantısında Gaetz, “Tek alabildiğimiz bir avuç dolusu ‘naber’ ve bir ağız dolusu ‘teşekkürler’ oldu,” dedi.

Sonra kişiselleşti, esasen McCarthy’ye yalancı dedi ve McCarthy’nin kendi akıl hocasının da bunu söylediğine dikkat çekti.

Bir zamanlar McCarthy’nin California koltuğunu elinde bulunduran eski milletvekili Bill Thomas, eski çırağına yönelik yaygın bir eleştiriyi yineledi: O, izleyicilere duymak istediklerini söyleyen, sırtını sıvazlayan bir politikacı klişesi.

Thomas, “Kevin temelde siz onun olmasını istediğiniz kişidir. söyledi. “Yalan söylüyor. Gerekirse yalanı değiştirir. Sözüne nasıl güvenilebilir ki?”

Sıradaki ne?

Üç şeyden biri olmalı.

En dramatik ve açık ara en az olası olanı, Demokratlar ve Cumhuriyetçiler arasında bir güç paylaşımı anlaşmasını içerecektir; her iki partiden kritik bir ılımlı kitlenin bir birlik adayını destekleyeceği yer.

Daha olası bir olasılık mı? İsyancılar vazgeçer. Çarşamba günü geç saatlerde bazı yeni tavizler elde ettikten sonra, bazıları McCarthy’yi destekleyebilir veya son oylamayı boykot edebilir.

Bunun dışında, Cumhuriyetçiler devam edebilir ve McCarthy’nin yerini alabilir, olası bir alternatif parti kırbaç Steve Scalise olabilir.

2017’de bir silahlı saldırıdan kurtulan Louisiana milletvekili, McCarthy’den biraz daha muhafazakar. farklı istatistiksel karneler.

Her durumda, ekrandaki uyumsuzluk buharlaşmayacak. Ve bir gecede ortaya çıkmadı – John Boehner muhafazakarlar tarafından Meclis Başkanı olarak görevden alındı ​​​​ve halefi Paul Ryan erken emekli oldu.

Sonunda, McCarthy veya başka birinin liderliğindeki yeni Meclis çoğunluğu, Demokratlara karşı çıkmakta birlik bulacaktır. Cumhuriyetçiler çok sayıda saldırgan soruşturma başlatacak.

Ancak yasa çıkarmak daha zor olacak.

Bu sonbaharda iki büyük ekonomik olay yaklaşıyor ve harekete geçmeleri gerekecek. ABD federal fonlaması sona erecek ve ABD kötü şöhretli borç tavanına ulaşacak.

Finansman faturalarının geçirilmemesi, hükümetin kapanmasına veya daha da kötüsü ABD’nin borç yükümlülüklerini yerine getirmemesine yol açabilir.

Kanada ve dünyanın geri kalanı yaklaşık 31 trilyon bununla ilgilenmek için nedenler.

Bu, ABD borcunun büyüklüğüdür ve bir Amerikan temerrüdünün potansiyel ekonomik sonuçlarına ilişkin tahminler, kötü ile yıkıcı.

Sonra aniden, gezegenin geri kalanı McCarthy’nin acısını hissetmeye başladı.