Erkekler Dünya Kupasını izleyebilecekleri yerde Katarlı göçmen işçilerle tanışın

Katar’ın şamatalı futbol stadyumlarından ve sarhoş taraftar festivali alanlarından uzakta, Dünya Kupası, turnuvayı mümkün kılmak için emek verenler tarafından çok daha az çekici bir ortamda izleniyor.

Her maç gecesinde, çoğunlukla Güney Asya ve Afrika ülkelerinden gelen göçmen işçiler, bir kriket sahasında kurulan büyük ekranlarda maçları izleyerek tezahürat yapmak için bir araya gelirler.

Sitenin adı, “Endüstriyel Alan Hayran Bölgesi”, kasvetli doğası hakkında çok şey söylüyor. Doha’nın güneyindeki bir alışveriş merkezinin yanında yer alan bölge, İşçi Şehri olarak bilinen genişleyen bir göçmen kampına kısa bir yürüyüş mesafesindedir.

Girişin yanında bir pankart, işçilere “şimdiye kadarki en iyi FIFA Dünya Kupası’nı gerçekleştirmeye yaptıkları katkılar” için teşekkür ediyor. Ancak bu, çoğu kişinin eylemi bizzat görmeye geleceği kadar yakındır.

Sambahadur Pariya adlı bir işçi, girişin ücretsiz olduğu taraftar bölgesinde geçtiğimiz günlerde CBC News’e verdiği demeçte maç biletlerinin “büyük bir fiyata” geldiğini söyledi.

“Biz az maaşlı insanlarız” dedi.

Yabancı işçiler, küçük Körfez devletinin üç milyonluk nüfusunun en az yüzde 88’ini oluşturan Katar ekonomisinin bel kemiğini oluşturuyor. Ziyaretçileri konaklama yerlerine kadar kontrol ederek, yaya trafiğini stadyumların yakınlarına yönlendirerek ve geride bırakılan çöpleri toplayarak Dünya Kupası’nın devam etmesini sağladılar.

Katar’ın otokratik liderliği, küresel futbolun en büyük turnuvasına giden yolda ateş altında kaldı. iddialar binlerce göçmen işçi, kavurucu çöl sıcağında turnuva altyapısı inşa ederken öldü.

Katar’ın emek reformlarına olan bağlılığı sorgulanıyor

Katarlı yetkililer emeğe işaret etti reformlar göçmen işçiler için çalışma koşullarını iyileştirdiklerinin kanıtı olarak. Ancak Sanayi Bölgesi Fan Bölgesi’ndeki işçilerin ilk elden ifadeleri, işin düşük ücretli ve çoğu zaman zor olduğunu hatırlatıyor.

37 yaşındaki Daniel Brown Koroma, “Buraya çalışmaya … ailemize hak ettikleri en iyi hayatı vermeye geldik” dedi. Dokuz ay önce Sierra Leone’den Doha’ya taşındı.

Katar’ın yakın zamanda belirlediği aylık 1.000 Katar riyali olan asgari ücretini kazanıyor. Bu, günde 13 Cdn’den daha az tutar.

Brown Koroma, Batı Afrika’daki ailesini desteklemek için bazen para gönderebildiğini söylüyor. “Ama her zaman değil, çünkü maaş az.”

BM’nin Uluslararası Çalışma Örgütü, Katar’ı, yabancı işçileri iş değiştirmeye ve hatta ülkeyi terk etmeye çalışırken işverenlerinin insafına bırakan “kafala” sisteminin resmi olarak ortadan kaldırılması da dahil olmak üzere “kapsamlı” işçi reformları için övdü.

Ancak insan hakları örgütleri, Katar’ın reformları tamamlama veya işçi ölümlerini soruşturma taahhüdünü sorguluyor.

İngiltere merkezli araştırma ve savunuculuk grubu FairSquare’in eş direktörü James Lynch, görüntülü sohbet üzerinden verdiği bir röportajda, “İşçiler hala çok fazla hakka sahip değiller, hala sendikalaşamıyorlar” dedi.

İşçiler “hala son derece zor çalışma koşullarıyla karşı karşıya” dedi. “Ve devlet, bunun üstesinden gelmek için tasarlanan bazı reformlara rağmen, öncelikle işçilerini istismar etmek isteyen işverenleri destekliyor.”

‘Katar için tarihi bir an’

Birkaç işçi, Dünya Kupası maçlarına bilet alamayacaklarını söyledi. Onlar gibi yerel sakinlere az sayıda daha düşük maliyetli bilet verildi.

Saeed Hamad, “İki kez başvurdum ama başvurumu reddettiler” dedi. Aslen Pakistanlı olan Hamad, 20 yılını Katar’da geçirdiğini söyledi. Fransa’nın milli futbol takımı için tezahürat yapıyor ve yüzme havuzları inşa eden bir şirkette çalışıyor.

“Katar’da tarihi bir zaman” dedi, “bu yüzden görmek istiyorum. [the action] Her gün.”

Alışılmadık derecede çok sayıda insan için dikkat çeken bir etkinlikte boş Stadyumlarda koltuklar, işçilerin toplanıp maç izleyeceği yerler sınırlıdır. Otel barlarında büyük ekranlarda futbol gösterilir, ancak müşterilerin asgari ücretle bir günlük maaştan daha pahalı olan bira veya diğer içecekleri satın almaları beklenir.

Ve daha büyük açık hava izleme partileri, ödeme yapan ziyaretçiler için tasarlanmıştır. Hayran festivali sitelerine giriş için genellikle bir Hayya kartı gerekir – maç bileti veya turnuva akreditasyonu ile birlikte gelen bir geçiş kartı.

“Hiç katılma şansımız olmadı. [and watch] oyun, ama … bir şansımız olursa memnun oluruz,” dedi başka bir adam.

Bazı çalışanlar, turnuva organizatörlerine veya işverenlerine karşı konuşuyormuş gibi görünmemek için isimlerini paylaşmamayı tercih etti.

Senegal’den bir adam, birkaç işverenin kendisine hiç ödeme yapmadığını söyleyerek, bir şeyi tekrarladı. tanıdık Katarlı göçmen işçilerin şikayeti.

“Çok çalışıyorsun, iyi para alamıyorsun” dedi. “Bu hiç de kolay değil.”