BM başkanı, son IPCC iklim raporunun bir ‘utanç dosyası’ olduğunu söyledi

“Bizi yaşanmaz bir dünyaya doğru yola koyan boş vaatlerin kataloglanması bir utanç dosyasıdır” dedi.

Hangi ülkeler iklim konusunda anlaşmaya vardı?

Hükümetler 2015 Paris anlaşmasında küresel ısınmayı bu yüzyılda 2 santigrat derecenin (3,6 Fahrenhayt) oldukça altında, ideal olarak 1,5 santigrat dereceden (2,7 Fahrenhayt) fazla tutmamayı kabul etti. Yine de sıcaklıklar, sanayi öncesi zamanlardan bu yana 1,1 C (2 F) üzerinde arttı ve bu da ani sel, uzun süreli kuraklıklar, daha yoğun kasırgalar ve daha uzun süren orman yangınları gibi felaketlerde ölçülebilir artışlara neden olarak insan hayatını tehlikeye atıyor ve yüzlerce hükümete mal oluyor. yüzleşmek için milyarlarca dolar.

“Öngörülen küresel emisyonlar [national pledges] Küresel ısınmayı ulaşılmaz bir şekilde 1,5 C ile sınırlayan bir yere koyun ve 2030’dan sonra ısınmayı 2 C ile sınırlandırmayı zorlaştırın” dedi.

Başka bir deyişle, raporun eş başkanı, Imperial College London’dan James Skea The Associated Press’e şunları söyledi: “Şu an olduğumuz gibi davranmaya devam edersek, ısınmayı 2 dereceyle bile sınırlamayacağız, 1.5 dereceyi boşver. “

1,5 C sınırının altında kalmak için büyük kesintiler, karbon giderimleri gerekiyor

Raporda, fosil yakıt altyapısına devam eden yatırımlar ve tarım için geniş orman alanlarının temizlenmesi, Paris hedefine ulaşmak için gereken emisyonlardaki büyük kısıtlamaları baltalıyor.

BM başkanı Guterres, “Paris’te kararlaştırılan 1,5 derece sınırını ulaşılabilir tutmak için, küresel emisyonları bu on yılda yüzde 45 oranında azaltmamız gerekiyor” dedi. “Ancak mevcut iklim taahhütleri, emisyonlarda yüzde 14’lük bir artış anlamına geliyor.”

Son iki hafta boyunca hükümetlerle müzakere edilen bir özette, panel, 2100 yılına kadar ısınmanın 1,5 C’ye geri döndürülmesinin atmosferden büyük miktarlarda karbondioksitin – ana sera gazı – çıkarılmasını gerektireceği sonucuna vardı. Pek çok uzman, bunun mevcut teknolojilerle mümkün olmadığını ve yapılsa bile, ilk etapta emisyonları önlemekten çok daha maliyetli olacağını söylüyor.

2100 yılına kadar 2,4 C ila 3,5 C için yolda ısınma

Raporun yazarları, ülkeler sera gazı emisyonlarını azaltmak için çabalarını hızlandırmadıkça, yüzyılın sonuna kadar gezegenin ortalama olarak 2,4 ila 3,5 derece (4,3 ila 6,3 F) daha sıcak olacağına dair “yüksek güvene” sahip olduklarını söylediler. uzmanlar, dünya nüfusunun çoğu için ciddi etkilere neden olacağından emin olduklarını söylüyorlar.

Guterres, “Paris’te kararlaştırılan 1,5 derece sınırının iki katından fazla küresel ısınma yolundayız” dedi. “Bazı hükümet ve iş dünyası liderleri bir şey söylüyor – ama başka bir şey yapıyor.”

“Basitçe söylemek gerekirse, yalan söylüyorlar” diye ekledi. “Ve sonuçlar felaket olacak.”

Hangi ülkeler en çok karbon saldı?

Guterres ve rapor eşbaşkanlarının sert sözlerine rağmen, hükümetler ve bilim adamları tarafından bir özet halinde özetlenen binlerce sayfadan oluşan raporun tamamı, tek tek ülkeleri suçluyor.

Ancak rakamlar, atmosferde bulunan karbondioksitin büyük bir kısmının, sanayi devrimi 1850’lerde gerçekten başladığında, kömür, petrol ve gazı ilk yakan zengin ülkeler tarafından salındığını gösteriyor.

BM paneli, o zamandan beri emisyonların yaklaşık yüzde 40’ının Avrupa ve Kuzey Amerika’dan geldiğini söyledi. Yüzde 12’den biraz fazlası Çin’i içeren Doğu Asya’ya atfedilebilir. Ülke, 2000’li yılların ortalarında Amerika Birleşik Devletleri’nden dünyanın en büyük yayıcı konumunu devraldı.

Olası çözümler umut getirir

Bununla birlikte, rapor biraz ümitsiz değil.

Yazarları, dünyanın 2 C’ye geri döndürülebileceği veya hatta büyük bir çabayla bu eşik geçildikten sonra 1,5 C’ye geri döndürülebileceği sayısız yolu vurgulamaktadır. Bu, CO2’nin doğal veya yapay yollarla atmosferden uzaklaştırılması gibi önlemleri gerektirebilir, ancak güneş ışığını yansıtmak için aerosolleri gökyüzüne pompalamak gibi potansiyel olarak riskli teknolojileri de gerektirebilir.

Önerilen çözümler arasında fosil yakıtlardan güneş ve rüzgar gibi yenilenebilir enerjilere hızlı bir geçiş, ulaşımın elektrifikasyonu, kaynakların daha verimli kullanımı ve bu önlemleri yardım almadan ödeyemeyen yoksul ülkeler için büyük mali destek yer alıyor.

Bilim adamları tarafından genellikle “düşük asılı meyve” olarak tanımlanan bir hareket, güçlü ancak kısa ömürlü sera gazını atmosfere salan madenlerden, kuyulardan ve çöplüklerden gelen metan sızıntılarını tıkamaktır. Geçen yıl Glasgow’daki BM iklim konferansında Amerika Birleşik Devletleri ve Çin arasında yapılan bir anlaşma tam da bunu yapmayı hedefliyor.

Panelin eş başkanı Skea, “İnsanların attığı adımların bir fark yaratmaya başladığının ilk işaretlerini görebilirsiniz,” dedi.

“Aldığımız büyük mesaj (ki) insan faaliyetlerinin bizi bu soruna soktuğu ve insan ajansının bizi bu sorundan tekrar kurtarabileceğidir” dedi.

Skea, AP’ye verdiği demeçte, ilkinin 1990’da yayınlanmasından bu yana panelin raporlarının giderek köreldiğini ve en sonuncusunun gezegenin 1,5 C’lik ısınmayı geçmesinden önceki son rapor olabileceğini söyledi.

Geçen Ağustos ayında, insanların neden olduğu iklim değişikliğinin “kabul edilmiş bir gerçek” olduğunu söyledi ve küresel ısınmanın bazı etkilerinin zaten kaçınılmaz olduğu konusunda uyardı. Şubat ayı sonlarında panel, daha fazla sıcaklık artışının dünya çapında sel, fırtına, kuraklık ve sıcak hava dalgaları riskini nasıl artıracağını özetleyen bir rapor yayınladı.

Rapor, dünyanın karbon bütçesi konusunda fazla iyimser olabilir

Yine de, raporun yazılmasında yer almayan İngiliz hükümetinin eski baş bilim danışmanı David King, dünyanın ne kadar CO2 salmayı göze alabileceği konusunda iyimser varsayımlar olduğunu söyledi.

BM paneli, 1.5 C eşiğine ulaşmadan önce salınabilecek 500 milyar tonluk bir “karbon bütçesi” olduğunu öne sürüyor.

Şu anda İklim Krizi Danışma Grubuna başkanlık eden King, “Aslında yakmak için kalan bir karbon bütçemiz yok” dedi.

“Bu tam tersi. Sera gazlarını oraya koymak için zaten çok fazla şey yaptık,” dedi ve IPCC’nin hesaplamasının yeni riskleri ve bazı yerlerde halihazırda meydana gelen potansiyel olarak kendi kendini güçlendiren etkileri göz ardı ettiğini savundu. deniz buzu kaybından okyanuslara ısı emiliminin artması ve permafrost eridikçe metan salınımının arttığını söyledi.

Bu tür uyarılar BM başkanı Guterres tarafından yinelendi ve bilim adamlarının gezegenin “basamaklı ve geri döndürülemez iklim etkilerine yol açabilecek devrilme noktalarına tehlikeli bir şekilde yaklaştığı” yönündeki uyarılarına atıfta bulundu.

“Ancak yüksek emisyon salan hükümetler ve şirketler sadece görmezden gelmiyorlar; alevlere yakıt ekliyorlar” dedi ve raporun her halükarda terk edilmesi gerekebileceğini söylediği daha fazla kömür, petrol ve gaz çıkarımına son verilmesi çağrısında bulundu. trilyonlarca dolarlık kayıplara neden oluyor.

Guterres, “Yeni fosil yakıt altyapısına yatırım yapmak ahlaki ve ekonomik bir çılgınlıktır” dedi.

Savunmasız ülkeler, raporun büyük kirleticilerin çabalarını hızlandırması gerektiğini gösterdiğini söyledi.

İklim elçisi Tina Stege, “G20’ye, dünyanın en büyük yayıcılarına, COP27’nin önüne iddialı hedefler koymasını ve bu hedeflere – yenilenebilir kaynaklara yatırım yaparak, kömür ve fosil yakıt sübvansiyonlarını keserek – ulaşmaya bakıyoruz” dedi. Marşal Adaları. “Verilen sözleri yerine getirmenin zamanı çoktan geçti.”